Eigenlijk kwam het gewoon op me af. De dag verliep anders dan anders, zelfs in vakantietijd. Ik kwam later thuis dan verwacht, het was al avond. Even wat eten en toen kwam ik in een oplevingsmodus, alsof de dag nog maar net begonnen was. Dus ging ik lezen. En appen. En bellen, na 22.00 u savonds. Ik bel vrijwel nooit later in de avond, maar oh! Ik was bezig uit mijn comfortzone te komen!
Het mooiste kwam nog: ik belde met overzeese dochter die nu in Amerika woont. Wat betekent dat we in verschillende tijdzones leven, en dan gaat bellen met elkaar minder spontaan. Ons fijne gesprek vond dus voor mij op een laat tijdstip plaats, maar hee, dat zou de pret niet drukken. De liefde voor dochters kan veel hebben.
En dat is maar goed ook, want slapen kon ik niet. Ondanks het heerlijke bed wat ik bezit. Gedachtes in het hoofd bleven komen en gaan. Kom je uit je comfortzone, go je met de flow en doe je daarna geen oog dicht vanwege een bizarre overprikkeling. Lekker dan.
Maar ik pakte het leed op met een glimlach en enige wijsheid. Ik hield mezelf rustig de dag erna. En sliep snachts prima in mijn heerlijke bed.
Reacties
Een reactie posten