Geluk en andere zaken.

Zoeken in deze blog

Rotterdam

december 20, 2020

Link ophalen
Facebook
Twitter
Pinterest
E-mail
Andere apps

Link ophalen
Facebook
Twitter
Pinterest
E-mail
Andere apps

Reacties

Een reactie posten

Populaire posts

Jarig

Wil je nog wat van mijn bevallingsverhaal horen? Vraag ik oudste dochter, ik spreek haar via onze mobiel. Haar antwoord is zo dat ik opvat dat ik geen bevallingdetails deel. Ook goed. 28 jaar geleden alweer werd ik voor het eerst moeder van deze dochter en dat is echt nog niet zo lang geleden. Ze hield van dansen, kleine insectenbeessies, van K3, de eerste lichting dan wel he! Ze was dol op sint en piet en Halloween. Met deze viering wilde ze haar cowboypak aan. Ze werd oudere zus en was dat met volle overtuiging. Zoals ze vrijwel alles met volle overtuiging deed en doet. Nu is ze partner van James, inwoonster van Bournemouth. Dierenmoeder van Gizmo, Eevee, Ninja en Wizzy. Owner van een pruikenwebshop en een doggydaycare. Ze kookt lekker, houdt van tatoeages en leuke wandelingen met Wizzy. Wij houden van haar. Wij missen haar. Ik mag gerust het woordje wij gebruiken want ik weet dat dat zo is. Ze heeft me alle mooie en minder mooie hoeken laten zien van het moederschap. Ik had dat no

Moeite

Het mobielnummer van mijn overleden vriendin is uit mijn mobiel verdwenen. Ik ontdekte het en was even van slag. Ik keek nog regelmatig even naar de mooie foto van haar op WhatsApp. Wat was je een mooi mens en wat fijn dat je op deze manier nog bij me bent, dacht ik dan. Het is even stil zijn en accepteren dat dit, en wederom zijzelf, er niet meer is. Dag lieve vriendin. Voor altijd jou in mijn hart.

Kak

Ik moet eigenlijk poepen, zegt dochter tegen mij. Wij zijn samen op een deet. Moeder-dochterdeet. Ga bij de Hema naar de wc, stel ik voor. Nee, zegt dochter, ik houd het op tot ik thuis ben. Maar dat duurt nog best wel even...Weet je dat zeker?, vraag ik. Ja hoor, zegt dochter, dat lukt me wel. Dochter woonde een poosje samen met haar vriend bij zijn moeder thuis. Dat is alweer een aantal jaren geleden, ik was dat al bijna vergeten totdat dochter zegt: het heeft een jaar geduurd voordat ik bij R. thuis durfde te poepen. En dan ging ik naar jouw huis en ging ik daar poepen. Zo dan. Dat is nog eens een mededeling. Sodemieters, zeg ik. En ik was altijd zo blij als je kwam en nu vertel je me dit. Kak zeg. We lachen. En gaan verder met onze leuke deet. Als ik weer thuis ben krijg ik een appje met een foto van dochter. Ze zit op het toilet. Iets met poepen, zo appt ze. Ik stuur haar een antwoord terug. Ook iets met poepen. Hoe vertrouwd kun je met elkaar zijn.

Mogelijk gemaakt door Blogger