Voeten

 Dan is daar ineens de voetenkwestie.

Onverwacht, terwijl ik een bakkie thee doe met een bosbessen muffin, buiten op een terras.

Naast mij komen twee echtparen zitten. Eén van de heren loopt moeilijk en maakt algauw duidelijk hoe dat komt. Hij haalt zn voet uit zijn schoen en laat die zien. Het is onmogelijk voor mij om de voet niet te zien.

Ik ben niet dol op voeten...

Het hele gesprek daarna gaat over de voeten van de echtparen.

Ik ben echt behoorlijk doof. Ik functioneer beduidend minder zonder gehoorapparaten. En toch hoor ik vrijwel ieder woord van het gesprek, terwijl ik geen apparaten in heb. Ik vind het behoorlijk bizar dat dat zo is en het maakt me niet zo blij.

Mijn muffin neem ik mee naar huis. Daar smaakt- ie heerlijk.