Twee bevallende vrouwen geholpen vandaag. Ze kwamen binnen door de ingang waar ik stond. Ik hielp ze in rolstoelen, ik hield een hand vast van één van de vrouwen omdat manlief de tas aan de rolstoel hing en mij de weg vroeg naar afdeling verloskunde. De vrouw kneep in mijn hand terwijl ze, vermoed ik, een wee kreeg. En ik voelde de kneep, ik voelde het heel goed. Ik keek de vrouwen en hun man en rolstoel na en was wat weemoedig.
Drie mensen geholpen vandaag die mij vertelden dat hun dierbaar iemand waarmee ze naar het ziekenhuis kwamen het leven moesten gaan verlaten. "We komen niet meer terug, mevrouw, ik ga thuis sterven". "Mijn man is uitbehandeld, mevrouw. Mag ik de rolstoel gebruiken om hem naar de auto te brengen?" "Weet U waar we met elkaar even rustig kunnen zitten, mevrouw? Onze zus is ongeneeslijk ziek verklaard,we willen dit met elkaar bespreken op een rustige plek".
Nieuwe leven, eindig leven. Nog niet eerder maakte ik dit zo wezenlijk mee als bij deze werkplek
Reacties
Een reactie posten