Ik fietste terug naar huis vanuit een naburig gelegen dorp. Ik had trek. Ik dacht aan de lunch die ik voor mezelf zou gaan maken. Drie boterhammen, twee met kaas en één met sandwichspread. Of ik sandwichspread nou echt lekker vind, dat wist ik nog niet, maar ik had best trek in een boterham met sandwichspread.
En toen hoorde ik een behoorlijke knal.
En schrok op uit mijn boterhamdromen.
Achter mij lag een klomp, midden op het fietspad.
"Nu breekt mijn klomp!", dacht ik. Maar dat was niet zo. De klomp was niet stuk en de klomp was niet van mij.
Wel van de jongeman die vlak achter mij fietste. Daar ligt mijn klomp! Riep hij uit in volle verbazing. "Ik verlies gewoon een klomp tijdens het fietsen!".
Dat hij daar zo verbaasd over was, verbaasde mij weer. Wie doet er nou klompen aan als je nog gaat fietsen?
Afijn, de jongeman raapte zijn klomp op, deed de klomp weer aan en fietste verder. Ik ook.
Mijn lunch smaakte heerlijk.
Reacties
Een reactie posten