Duwen

 Ik denk dat ze het expres deed, de mevrouw die naast me kwam staan aan de kassabalie terwijl ik aan de beurt was om af te rekenen

Ik stond al waar ik stond. De mevrouw kwam naast mij staan, schoof haar mand tegen de mijne aan. Zodat ze nog meer ruimte had.

Waarom zou je naast iemand gaan staan aan een kassabalie terwijl die persoon in een afhandeling zit? Terwijl je de persoon helemaal niet kent? Dat geeft te denken, niet?

Dus keek ik opzij naar mevrouw en vroeg haar vriendelijk of ze opzij wilde gaan omdat ik wilde afrekenen en niet bij het pinapparaat kon.

Ze ging opzij. Ik rekende af. Binnen no time stond de vrouw weer naast me, terwijl mijn gekochte spullen ingepakt werden. Weer schuiven met haar mandje, en toen voelde ik het.

Ze gaf me een duw. Niet zichtbaar voor andere mensen, niet groot in duwomvang, geen positief duwtje in de rug. Nee, het was een irritant pestduwtje. Ze wist heel goed wat ze aan het doen was.

Ik gaf haar een schouderklopje. Veel plezier met afrekenen mevrouw, zei ik.

Sommige mensen zijn gewoon stom bezig. Daar doe je echt niks aan. Maar het is wel om van te zuchten.