Op reis

 Ik ben op Schiphol. Dat is fijn, want als alles goed en volgens planning gaat vlieg ik binnen een paar uur naar Engelanddochter en schoonzoon.

Ik vind het nogal wat, deze reis. Spannend vooral en ook leuk. En ik voel enige ongeduldvlinders in mijn buik.

In de trein naar Schiphol tref ik een Nederlandse meneer en zijn vrouw en dochter uit Zambia. Zij gaan eindelijk weer eens naar Zambia toe. Meneer legt 4 koffers in het bagagerek van de trein en vertelt met een glimlach dat hij gisteren nog eens 6 koffers naar Schiphol bracht; die liggen nu al te wachten in de opslagruimte.

Het gezin vliegt vandaag naar Kenia. Daar ontmoeten ze de oudste dochter van zijn vrouw, zij komt vanuit Zuid-Afrika gevlogen. Morgen vliegen ze gezamenlijk naar Zambia door.

Wat een reis. "Ik maak me het meest druk over alle koffers", zegt meneer. Hij glimlacht, en ik kijk even naar mijn koffertje.

Poehee. Binnen afzienbare tijd stap ik in een vliegtuig en land over iets meer dan een uur in England. Daarna maak ik een treinreis die ook weer ongeveer een uur duurt. Op plaats van bestemming wacht dochter dan op mij.

Ik voel me ineens wat meer gezegend.