Verbijsterd

 Je man stond gisterenavond voor mijn deur. Ik had hem lang niet gezien en een spontaan bezoek van hem is niet wat ik "gewend" ben.

Dus wist ik direct dat er iets niet goed was. En is.

Je bent ziek. En je prognose is niet positief. Ik ben verbijsterd.

We delen al zolang lief en leed met elkaar, je bent al zolang een geliefd rust- en plezierpunt in mijn leven. Je hebt zo'n mooi gezin, en gelukkig hebben jullie elkaar nu ook weer als steun. Het is fijn om te weten, en het is een dubieuze troost. Je bent nog zo jong, je houdt zo van het leven. En ik houd van jou, daarom. Omdat je echt een goed mens bent.

En goede mensen mogen niet ziek worden. Maar de werkelijkheid is anders.

Ik kom gauw naar je toe. Ik wil bij je zijn.